Ein gleymd

Að lesa athugasemdina frá Baldvini félaga mínum um að Íslendingar séu bara að fást við lúxusvandmál minnir mig á eitt atvik frá Sri sem segir kannski allt sem að segja þarf um það hvað við erum að berjast við í okkar þjóðfélagi.

Snemma árs fór ég á vettvang í fiskiþorp sem að stjórnarherinn hafði gert loftárás á. aðkoman var hreint úr sagt hörmuleg, það stóð ekki eitt hús eftir árásina og það var allt á rúi og stúi, mannfall var mikið og margir slasaðir líka. Ég heimsótti sjúkrahús þar sem að þeir særðu lágu og sú minning mun aldrei gleymast lítil börn, konur og gamalmenni í mis slæmu ástandi.

Þegar ég komst svo aftur á netið og fór að lesa fréttirnar hérna heima á netmiðlunum þá sá ég hvað var verið að berjast við á Íslandi. Ég man nú ekki nákvæmlega hverjar voru forsendurnar en fréttin var að fólk var að rífast yfir bílastæði. Ég las þessa frétt og hugsaði með mér á þeim tíma, íslendingar gera sér enga grein fyrir því hvað þeir hafa það gott og hvað þeir búa í rauninni við góðar aðstæður.

Kv.J